Termokoagulacja polega na dostarczeniu za pomocą cienkiej igły do uszkodzonego naczynka krwionośnego kontrolowanej dawki energii wysokiej, radiowej częstotliwości (RF), której towarzyszy wytwarzanie ciepła. Do wykonania zabiegu stosujemy delikatny koagulator. W wyniku jego działania na końcach elektrody powstaje wysoka temperatura, sięgająca ponad 200 st. C. Oddziaływanie tak wysoką temperaturą na ścianę naczynia krwionośnego powoduje koagulację tkanki, czyli ścięcie cząsteczek białka budującego tkankę, a w efekcie – zamknięcie naczynka. Za pomocą termokoagulacji leczymy zmiany naczyniowe w obrębie twarzy.
Zabiegi termokoagulacji z powodzeniem wykonujemy u osób posiadających skórę naczyniowa oraz ze skłonnością do rumienia. Dzięki dobraniu indywidualnych parametrów zabiegu do rozmiaru leczonego obszaru, termokoagulacja nie wywiera wpływu na okoliczne tkanki – nie ma niebezpieczeństwa powstania trwałych blizn czy przebarwień. Małe naczynka na twarzy zamykamy za pomocą igły o średnicy nie większej niż 1 mm.
Efekty termokoagulacji
Efekt termokoagulacji widoczny jest od razu, ale samo gojenie tkanki wymaga od kilku dni do dwóch tygodni. Niedługo po zabiegu leczona zmiana skórna złuszcza się, a w jej miejscu powstaje strupek, którego nie wolno zrywać. Po jego samoistnym odpadnięciu nie pozostają blizny.
W przypadku małych zmian wystarcza jeden zabieg, ale jeśli mamy do czynienia z siecią naczynek, trzeba będzie wykonać kilka powtórzeń.
W jakich przypadkach nie przeprowadzimy termokoagulacji
U pewnej grupy Pacjentów zabieg nie będzie mógł być wykonany. Do przeciwwskazań zaliczamy:
- metalowe implanty, rozrusznik serca,
- pompa insulinowa,
- choroby serca, zaburzenia krążenia i krzepnięcia,
- choroby zakaźne,
- choroby nowotworowe,
- choroby autoimmunologiczne,
- zakażenia skóry: wirusowe, bakteryjne, grzybicze (np. opryszczka),
- epilepsja,
- gorączka,
- skłonność do powstawania keloidów (bliznowców),
- ciąża.